اخلاق حرفه‌ای ECPP

(کنفدراسیون اروپایی درمان های تحلیلی)

رجوع شود به 

https://ecpp.ngo/about-ecpp/code-of-ethics-and-professional-practice/

اخلاق حرفه‌ای برگرفته از IPA

(انجمن بین المللی روانکاوی)

اصول اخلاقی و روش‌های اجرایی

برای تمام روانکاوان و کاندیدها

رازداری: روانکاوان به محرمانه بودن اطلاعات و مدارک مرتبط با بیمارانشان احترام گذارده و رازدار باقی می‌مانند.

ارتباط‌های مالی روانکاو: تمام ویزیت‌ها و ارتباط‌های مالی را قبل از شروع روانکاوی، باید به طور کاملاً شفاف به اطلاع و توافق بیمار برساند؛ یا در صورت تغییر در حق ویزیت، روانکاو باید از قبل به اطلاع و توافق بیمار برساند. معاملات تجاری بین روانکاوان و بیمارانشان نباید انجام گیرد.

فشار روانی: روانکاو نباید از جایگاه حرفه‌ای، قدرت یا اطلاعات محرمانه خود در مورد بیمارش برای فشار آوردن روانی روی وی به خاطر انتفاع خود یا هیچ شخص سومی استفاده کند.

ارتباط‌های جنسی: روانکاو نباید هر نوع ارتباط جنسی با بیمار یا کاندیدی که تحت درمان یا سوپرویژن وی هست را درخواست کند یا داشته باشد.

رابطه داوطلبانه: رابطه بیمار با روانکاو کاملا داوطلبانه است و بیمار در هر زمانی می‌تواند درمان را قطع کند یا دنبال درمان یا مشورت دیگری برود.

اتمام درمان: در اتمام رابطه درمانی روانکاو باید با توافق دو طرفه درمان را قطع کند؛ ولی اگر روانکاو به هر حال تصمیم بگیرد که درمان بیمار را خاتمه دهد، باید به نیازهای درمانی و درخواست های معقول بیمار برای گرفتن اطلاعات در مورد منابع دیگر درمان که امکان پذیر هستند، جوابگو باشد. در صورت لزوم روانکاو باید قدم‌های لازم را برای محافظت از بیمار و از جامعه بردارد.

تقویت مهارت‌ها: روانکاو باید درباره رشد و توسعه علمی و حرفه‌ای در ارتباط با روانکاوی و کاربرد آنها در انجام روانکاوی مطلع باقی بماند.

آسیب دیدگی حرفه‌ای: روانکاو در صورت وجود شواهد محکمی که دچار رفتارهایی شده است که نشان دهنده‌ی عدم توانایی در انجام مناسب وظایف حرفه‌اش باشد باید به صورت محرمانه به بخش مربوطه در سازمان عضو اطلاع دهد.

اصالت حرفه‌ای: روانکاو نباید سهل انگارانه یا با سوء نیت و بدخواهی به آبروی هر شخص، هر سازمانی و روانکاوان دیگر صدمه بزند. روانکاو نباید در صورت عدم وجود شرایط ویژه و دلایل آشکار در ارزیابی های دیگر همکاران به عمد مداخله کند.

صداقت: روانکاو با در نظر گرفتن محدودیت‌های حرفه‌ای و معقول، با هر بیماری رابطه‌ای صادقانه و شفاف نگه خواهد داشت. بیماران یا خانواده‌های آنان را گمراه نخواهد کرد و به هیچ اقدام سودجویانه، فریبکارانه یا اغفال کننده نسبت به آنها دست نخواهد زد.

استمرار: روانکاو قبل از مرگ یا در دسترس نبودن خود، با در نظر گرفتن اصل رازداری اطلاعات بیمار، باید شرایط لازم برای اطلاع رسانی به وی را ایجاد کند، (که شامل راه‌هایی برای ادامه درمان باشد).

اخلاق حرفه ای برگرفته از APsaA، APA ، AIP و کتاب "اخلاق در مشاوره و روانشناسی"

اصل کلی:

یک روانکاو، رواندرمانگر تحلیلی، کاندید یا دانش پژوه از نظر اخلاقی، خود مسئول است که بداند که کی به طور جدی وسوسه شده است که استانداردهای اخلاقی را زیر پا بگذارد و خود مسئول است که مشورت یا راهنمایی حرفه‌ای را بگیرد تا مطمئن شود که از این تخلف جلوگیری می‌شود.

استانداردهای اخلاقی:

درمانگر باید از پذیرفتن دوستان، اعضای خانواده و اشخاص دیگری که با آنها ارتباط‌های اجتماعی دارند به عنوان بیمار، اجتناب ورزد.

صلاحیت:

- روان شناسان صرفاً در حیطه مرزهای صلاحیت‌شان براساس آموزش، تحصیل، تجربه نظارتی، مشورت، مطالعه و یا تجربه حرفه‌ای خدمات روان‌شناسی را ارائه می‌دهند یا آموزش می‌دهند و تحقیق را تنها در حوزه مرزهای صلاحیت‌شان انجام می‌دهند.

- ارزیابی صلاح دید شرکت درمانگر و بیمار در یک جلسه یا فعالیت اجتماعی و علمی به عهده طرفین می‌باشد با در نظر گرفتن وضعیت درمان و مصلحت بیمار.

- از ارتباط‌های اجتماعی با بیماران فعلی باید اجتناب شود.

- در ارتباط‌های اجتماعی با بیماران سابق باید با احتیاط وارد شد.

ارتباط‌های انسانی:

- سوء استفاده از قدرت و اعتماد بیمار در هر زمینه‌ای غیر اخلاقی است.

- سوء رفتار کلامی و فیزیکی با بیمار و دانش پژوهان غیراخلاقی است.

حریم شخصی و رازداری:

- روان شناس وظیفه دارد احتیاط‌های لازم را برای محافظت از اطلاعات محرمانه کسب شده در خلال جلسات به هر طریقی به عمل آورد و از میزان و حدود رازداری که ممکن است به واسطه قانون کنترل گردد یا توسط مقررات سازمانی یا روابط‌ علمی یا تخصصی ایجاد گردد، آگاهی داشته باشد.

- روان شناسان قبل از ضبط صدا یا تصاویر اشخاصی که خدمات برای آنها ارائه می‌شود، مجوز لازم را از افراد یا نمایندگان قانونی شان کسب می‌کنند.

- روان شناسان در گزارش‌های شفاهی یا مکتوب که بنا بر حکم قانون باید افشا کنند، صرفاً به اطلاعات مربوط به هدفی که به خاطر آن ارتباط برقرار شده است، اکتفا می‌کنند.

- روان شناسان اطلاعات محرمانه‌ای که در فعالیت‌هایشان کسب کرده‌اند، صرفاً برای اهداف تخصصی یا علمی لازم و نیز با اشخاصی که مسلما مرتبط با چنین مسائلی هستند مورد بحث و تبادل نظر قرار می‌دهند.

- در صورت درخواست بیمار برای افشای شفاهی یا کتبی اطلاعات محرمانه شخصی به یک متخصص دیگر یا یک مرجع قانونی، پس از بررسی و تحلیل آن در جلسه درمانی، روانکاو باید به نحوی شایسته توافق و رضایت کتبی بیمار را اخذ نماید.

- رازداری در زمانی که بیمار در نظر داشته باشد به خود یا به شخص دیگری آسیب جدی برساند می‌تواند از سوی روانکاو برای محافظت از بیمار و جامعه شکسته شود و به خانواده، شخص بسیار نزدیک بیمار، پلیس و شخصی که مورد تهدید واقع شده است اطلاع رسانی شود و بیمار را در مورد این اطلاع رسانی به دیگران مطلع نماید.

- در گزارش‌ها و سخنرانی‌‌های علمی معرفی بیمار به شکلی صورت می‌گیرد که هویت وی قابل شناسایی نباشد.

تبلیغات و سایر اظهارات عمومی:

کاندیدها و دانش پژوهان تحت سوپرویژن می‌باید مراتب دانش پژوه بودن و تحت سوپرویژن بودن خود را به بیمار خود اطلاع دهند و خود را به عنوان روانکاو و یا رواندرمانگر تحلیلی معرفی نکنند.

نگهداری اطلاعات ثبت شده و حق الزحمه‌ها:

- روان شناسان نمی‌توانند از ارائه گزارش‌های تحت اختیارشان که مورد تقاضا واقع شده است و

برای درمان مراجعان یا بیماران مورد نیاز است، تنها به دلیل آن که هزینه آن دریافت نشده است، امتناع ورزند.

- روان شناسان تصویر غلطی از تعرفه های رایج و حق الزحمه هایشان ارائه نمی‌دهند.

- ارتباط مالی فقط باید محدود به پرداخت پول برای دریافت خدمات درمانی باشد.

- به طور کلی اشتیاق به دادن و گرفتن یک هدیه باید به عنوان بخشی از کار تحلیلی تلقی شود. هدایایی با ارزشِ قابل توجه از سوی بیمار، نباید پذیرفته شود.

پژوهش و انتشار:

- روانشناسانی که تحقیق مداخله گرایانه مانند درمان آزمایشی را استفاده می‌کنند، در آغاز تحقیق موارد زیر را برای شرکت کنندگان روشن می‌سازند: ماهیت آزمایش درمان، چنانچه لازم باشد، خدماتی در دسترس گروه کنترل قرار خواهد گرفت یا قرار نخواهد گرفت، ابزاری که به وسیله آن تکالیف درمانی یا کنترل گروهی امکان پذیر می‌شود، دسترسی به اشکال دیگر درمانی در صورتی که فرد تمایلی به شرکت در تحقیق نداشته باشد یا به محض این که مطالعه آغاز گردید بخواهد از آن کناره‌گیری کند، در صورت لزوم هزینه‌های مالی مشارکت جبران می‌گردد، خواه جبران از شرکت و مشارکت باشد یا خواه شخص ثالث آن را طلب کرده باشد.

- زمانی که ارائه خدمات حرفه‌ای به عنوان یک مشوق برای شرکت در تحقیق به کار می‌رود، روانشناسان ماهیت خدمات، همچنین خطرات، وظایف و محدودیت‌ها را آشکار می‌سازند.

- روانشناسان یک فرصت مناسب را برای شرکت کنندگان جهت کسب اطلاعاتی در مورد ماهیت، نتایج و پیامدهای تحقیق فراهم می‌کنند و گام‌های منطقی را بر می‌دارند تا هر گونه سوء تعبیری که ممکن است شرکت کنندگان داشته باشند را برطرف نمایند.

- اگر ارزش‌های علمی یا انسانی به تأخیر انداختن یا امتناع از اطلاعات را توجیه کند، روانشناسان برای کاهش خطر آسیب، اقدامات مقتضی را به عمل می‌آورند.

- هنگامی که روانشناسان از این که شیوه‌های تحقیق به آزمودنی و شرکت کننده آسیب می‌رساند، آگاه می‌شوند گام‌های منطقی را جهت به حداقل رساندن آسیب برمی دارند.

- روانشناسان بخش‌های اساسی یا عوامل کار فرد دیگر (داده‌های نویسندگان دیگر) یا اطلاعات

فرد دیگر را به عنوان اطلاعات خودشان ارائه نمی‌دهند، حتی اگر کار دیگران یا منبع اطلاعات به طور معمول ذکر شود.

(انجمن بین المللی روانکاوی، اصول اخلاقی و روش های اجرایی برای تمام روانکاوان و کاندیدها، ویرایش نهایی July 2007)