انتصاب "روانکاو" توسط قوانین ایران و اغلب کشورهای دیگر محفوظ نشده است؛ هر شخصی، حتی یک فرد تعلیم ندیده، ممکن است از این عنوان استفاده کند. گاهی متخصصینی وجود دارند که از
دانش روانکاوی استفاده می کنند ولی از چهارچوب درمانی استاندارد پیروی نمیکنند و ممکن است از این عنوان کماکان استفاده کنند. بنابراین حائز اهمیت است که قبل از شروع درمان راجع به تحصیلات درمانگر یا متخصص خود اطلاع پیدا کرد.
این آموزش از سه بخش تشکیل شده است. کاندیدها در کلاسهای تئوری و تکنیک روانکاوی شرکت میکنند. آنها تحت روانکاوی شخصی قرار میگیرند. همچنین روانکاویِ حداقل سه بیمار را تحت نظارت نزدیک و طولانی روانکاوهای عضو هیئت علمی انجام میدهند.
به دلیل اینکه روانکاوان در دوران تحصیلی خود از بیشترین آموزش در مورد رشد طبیعی و بیمارگونه بهرهمند میشوند،
کیفیت کار درمانی آنها افزایش مییابد. آنها از این تعلیم به عنوان مدرسین، سوپروایزرها، مشاورین و محققین در موقعیتهای دیگری در جامعه مانند بیمارستانها، دانشکدههای پزشکی، یا دانشگاهها استفاده میکنند.